7 نشانه مسمومیت با روی | علائم مسمومیت زینک

علائم مسمومیت زینک چه چیز هایی هستند؟

روی یا زینک یک ماده معدنی ضروری است که در بیش از ۱۰۰ واکنش شیمیایی در بدن انسان نقش دارد. روی برای رشد، سنتز DNA و ادراک طعم ضروری است. همچنین از التیام زخم، عملکرد ایمنی و سلامت باروری پشتیبانی می‌کند.

مقامات بهداشتی حداکثر مصرف روزانه تحمل‌پذیر (UL) را برای روی 40 میلی‌گرم در روز برای بزرگسالان سالم 19 سال به بالا تعیین کرده‌اند. UL در واقع بالاترین میزان توصیه شده روزانه از یک ماده غذایی است. برای اکثر مردم، این مقدار احتمالا منجر به عوارض جانبی منفی نمی‌شود.

منابع غذایی حاوی روی شامل گوشت، ماهی، آبزیان و برخی غلات غنی شده است. صدف‌های خوراکی حاوی بیشترین مقدار روی هستند که در یک وعده 3 اونسی آنها بیش از 290 درصد از ارزش روزانه روی تامین می‌شود.

اگرچه برخی غذاها می‌توانند مقادیر بسیار بالاتری از UL فراهم کنند، اما هیچ گزارشی از مسمومیت با زینک که به طور طبیعی در غذا وجود دارد، ثبت نشده است. با این حال، مسمومیت با روی می‌تواند از مکمل‌های غذایی از جمله ویتامین‌های چندگانه، یا مصرف تصادفی محصولات خانگی حاوی روی رخ دهد. مقادیر سمی روی می‌تواند به شیوه‌های دیگری از جمله تماس پوستی و استنشاق نیز جذب شود. سطوح خطرناک قرار گرفتن در معرض روی در برخی شغل‌های صنعتی مانند کار با فلزات امکان‌پذیر است.

خرید مکمل های زینک

مسمومیت با روی ممکن است بسته به میزان مصرف این ماده معدنی و اینکه آیا شما آن را در مدت زمان کوتاه یا طولانی‌تری مصرف کرده‌اید، متفاوت باشد. در این مقاله علائم و نشانه‌های مسمومیت با روی (زینک) را بررسی می‌کنیم.

1. حالت تهوع و استفراغ

تهوع و استفراغ اثرات جانبی رایج مسمومیت با روی هستند. یک مرور بر ۱۷ مطالعه که در سال ۲۰۱۲ در مورد اثربخشی مکمل‌های روی برای درمان سرماخوردگی معمولی انجام شده بود نشان داد روی می‌تواند دوره‌ی سرماخوردگی را کاهش دهد، اما اثرات نامطلوب آن رایج بودند. در واقع، این بررسی دریافت که شرکت کنندگان دریافت کننده روی خطر 64 درصدی بیشتری برای تهوع نسبت به افراد گروه‌های کنترل داشتند.

اگر فکر می‌کنید ممکن است مقادیر بیش از حد روی را مصرف کرده‌اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. استفراغ نشانه این نیست که بدن می‌تواند مقادیر سمی روی را دفع کند. مراقبت‌های پزشکی هنوز برای درمان مسمومیت با روی و جلوگیری از عوارض بیشتر مورد نیاز است.

وقتی فردی مقادیر بیش از حد روی را مصرف کرده باشد، ممکن است استفراغ خونی را نیز تجربه کند. گاهی اوقات استفراغ خون ممکن است مانند خاکستر قهوه‌ای به نظر برسد. استفراغ خون نشانه‌ی خطرناکی است که نیاز به توجه پزشکی فوری دارد.

2. معده درد و اسهال

مسمومیت با روی همچنین می‌تواند باعث درد معده و اسهال شود. کسی که مقادیر بالایی از روی مصرف کرده است، ممکن است اسهال آبکی را تجربه کند.

وقتی مقادیر زیادی روی مضر مصرف شود، باعث تحریک و خون‌ریزی گوارشی نیز خواهد شد. اگر علائم خونریزی در روده مانند استفراغ خونی یا مدفوع سیاه و قیری را مشاهده کردید، مهم است که بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید.

3. علائم شبیه به آنفلوآنزا

قرار گرفتن در معرض روی می‌تواند در محیط‌های کاری صنعتی، به ویژه آنهایی که با فلزات سروکار دارند، رخ دهد. مانند جوشکاری، لحیم کاری و تولید آلیاژ. کارگرانی که بخارهای فلزی خاصی را استنشاق می‌کنند، ممکن است مقادیر سمی روی را نیز استنشاق کنند.

استنشاق بخارهای روی می‌تواند باعث علائم شبیه به آنفلوآنزا مانند تب، لرز، سرفه، سردرد و خستگی شود. این علائم در بسیاری از شرایط از جمله سایر مسمومیت‌های معدنی رخ می‌دهند. در نتیجه تشخیص مسمومیت با روی می‌تواند دشوار باشد.

پزشک ممکن است برای تشخیص مسمومیت معدنی مشکوک، به تاریخچه‌ی پزشکی و غذایی دقیق و آزمایش خون نیاز داشته باشد. اگر در مکانی کار می‌کنید که ممکن است در معرض روی قرار بگیرید، حتما این موضوع را به پزشک اطلاع دهید.

4. کاهش کلسترول خوب (HLD)

کلسترول HDL (خوب) با پاکسازی کلسترول از سلول‌های بدن، خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. این امر از تجمع پلاک‌های مسدودکننده رگ‌ها جلوگیری می‌کند.

مقامات بهداشتی در افراد بزرگسال، مقدار HDL بیش از 40 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر را برای مردان و 50 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر را برای زنان توصیه می‌کنند. سطوح پایین‌تر HDL فرد را در معرض خطر بالاتر بیماری‌های قلبی قرار می‌دهد.

تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف روی بیشتر از مقادیر توصیه شده ممکن است اثراتی بر بدن داشته باشد که منجر به کاهش HDL می‌شود. با این حال برخی مطالعات نیز نشان می‌دهند که مکمل‌های روی ممکن است سطوح کلسترول را در افراد مبتلا به بیماری‌هایی مانند چاقی یا دیابت بهبود ببخشد. مطالعاتی نشان دادند مصرف روی در مقادیر استاندارد و غیرافراطی باعث کاهش کلسترول بد (LDL) و افزایش کلسترول خوب (HDL) می‌شود. اما به طور کلی گزارش شده است که دوزهای بالای روی اثر منفی بر کلسترول HDL دارند.

در حالی که چندین عامل بر سطوح کلسترول تأثیر می‌گذارد، این یافته‌ها چیزی است که باید در نظر گرفته شود؛ به خصوص اگر به طور منظم از مکمل‌های روی استفاده می‌کنید. اگر عارضه پزشکی خاصی دارید که باید مکمل روی مصرف کنید، حتما با پزشک در مورد ایمن بودن مقادیر مصرف مشورت کنید.

5. تغییرات در حس چشایی

روی در حس چشایی اهمیت دارد. در واقع کمبود روی می‌تواند منجر به هیپوژوزیا یا اختلال در توانایی چشایی شود.

مکمل‌های روی، به ویژه قرص‌ها و شربت‌ها، می‌توانند باعث طعم بد در دهان شوند. این عارضه در مطالعاتی که به بررسی مکمل‌های Zinc برای درمان سرماخوردگی می‌پردازند، گزارش شده است.

برخی مطالعات نشان می‌دهند که مکمل‌های روی ممکن است زمان بهبود سرماخوردگی را کاهش دهند. با این حال اگر تصمیم دارید این روش را امتحان کنید، باید احتیاط کنید. دوز روی که از برخی داروهای سرماخوردگی دریافت می‌کنید ممکن است از 40 میلی‌گرم در روز (UL) بیشتر باشد. علاوه بر این، اثرات نامطلوب مقادیر بالای روی رایج است. از آنجایی که مکمل‌ها و درمان‌های روی ممکن است حاوی روی بیشتری نسبت به UL توصیه شده باشند، مهم است قبل از امتحان آنها با پزشک خود صحبت کنید.

خرید مکمل zinc

6. کمبود مس

دوزهای روی بالاتر از UL می‌توانند با توانایی بدن برای جذب مس تداخل کنند. با گذشت زمان این موضوع می‌تواند باعث کمبود مس در بدن شود.

مس یک ماده معدنی ضروری است که به جذب و متابولیسم آهن کمک می‌کند و برای تشکیل گلبول‌های قرمز، حیاتی محسوب می‌شود؛ همچنین در تشکیل گلبول‌های سفید نقش دارد. گلبول‌های قرمز اکسیژن را در بدن منتقل می‌کنند، در حالی که گلبول‌های سفید برای عملکرد سیستم ایمنی حیاتی هستند.

کمبود مس ناشی از روی با چند اختلال خونی مرتبط است:

• کم‌خونی فقر آهن: فقدان گلبول‌های قرمز سالم به دلیل مقادیر ناکافی آهن در بدن
• کم‌خونی سیدروبلاستیک: فقدان گلبول‌های قرمز سالم به دلیل ناتوانی در متابولیسم آهن
• نوتروپنی: فقدان گلبول‌های سفید سالم به دلیل اختلال در تشکیل آنها

اگر مکمل مس یا بیماری مرتبط با کمبود مس دارید، قبل از مصرف مکمل‌های روی حتما با پزشک خود مشورت کنید.کمبود زینک (روی) در بدن | علائم، خطرات و روش درمان کمبود زینک

7. عفونت‌های مکرر

روی نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی دارد و کمبود روی می‌تواند بر عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد. با این حال، مقادیر بیشتر از حد توصیه شده روی، ممکن است پاسخ ایمنی را سرکوب کند.

در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده مقادیر بالای روی، عملکرد سلول‌های T را کاهش می‌دهد. سلول‌های T نوعی از گلبول‌های سفید هستند که نقش کلیدی در پاسخ ایمنی بدن دارند. آنها در اتصال و نابودی پاتوژن‌های مضر موثر هستند. این بدان معناست که مقادیر زیاد زینک یا روی ممکن است توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها را کاهش دهد.

راه‌های درمان مسمومیت با روی

اگر فکر می‌کنید دچار مسمومیت با ZINC شده‌اید، بلافاصله با مراکز درمانی یا اورژانس تماس بگیرید. مسمومیت با روی به صورت بالقوه تهدیدکننده زندگی است. پس مهم است که بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید.

در بسیاری از موارد پزشکان می‌توانند مسمومیت با روی را با مراقبت‌های حمایتی درمان کنند. داروها می‌توانند به مدیریت علائم و کاهش میزان روی جذب شده توسط بدن کمک کنند. به عنوان مثال برای جلوگیری از جذب روی از طریق معده، پزشک ممکن است H2 blockers یا مهارکننده‌های پمپ پروتون برای کاهش تولید اسید معده را تجویز کند. در موارد دیگر پزشک ممکن است از سرم وریدی برای تزریق دارویی به نام کلسیم دی سدیم ادتات استفاده کند. این دارو به دفع روی اضافی از بدن کمک می‌کند.

اگر فردی به ‌طور تصادفی اشیایی حاوی روی را بلعیده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن این اشیا داشته باشد. همچنین داروها برای درمان اثرات جسمی مسمومیت با روی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال پزشکان ممکن است مسمومیت خوراکی با روی را با داروهای ضداستفراغ برای توقف تهوع و استفراغ درمان کنند.

اگر کسی دچار مسمومیت با استنشاق روی شده باشد، پزشکان ممکن است داروهایی تجویز کنند تا علائم شبه آنفلوآنزا را کاهش دهند و راه‌های هوایی باز بمانند.

نتیجه‌گیری

اگرچه برخی مواد غذایی مقادیر بالایی زینک و بیشتر از 40 میلی‌گرم توصیه شده (UL) دارند؛ اما هیچ گزارشی از مسمومیت ناشی از روی طبیعی وجود ندارد. با این حال مسمومیت با روی می‌تواند از مکمل‌های غذایی یا مصرف تصادفی مقادیر بیش از حد روی رخ دهد. همچنین امکان جذب دوزهای بالای روی به شیوه‌های دیگر مانند تماس پوستی یا استنشاق بخارها وجود دارد.

مسمومیت با روی می‌تواند اثرات حاد (فوری) و بلندمدت (مزمن) داشته باشد. شدت علائم نیز بسته به دوز و مدت مصرف متفاوت خواهد بود. مصرف دوزهای بالای روی ممکن است باعث علائم حاد گوارشی مانند استفراغ، اسهال و درد شکم شود. در موارد شدید، خوردگی دستگاه گوارش و خون‌ریزی گوارشی نیز می‌تواند رخ دهد.

مصرف طولانی مدت مقادیر بالای روی شاید عوارض فوری کمتری را ایجاد کند، اما باعث عوارض جدی مانند کاهش کلسترول خوب (HDL)، کمبود مس و سرکوب سیستم ایمنی خواهد شد. به طور کلی، فقط تحت نظارت پزشک باید از UL تعیین شده برای مصرف روی (زینک) فراتر رفت تا نگرانی از مسمومیت با روی وجود نداشته باشد.