
از دست دادن خون، چه به صورت حاد و شدید (مانند تروما یا جراحی) و چه به صورت مزمن و آهسته، یکی از مهمترین علل فقر آهن است. این امر به این دلیل است که آهن جزء اصلی هموگلوبین در گلبولهای قرمز است و هرگونه از دست دادن خون به معنای از دست دادن آهن از بدن است.
قاعدگی شدید در زنان (منوراژی):
شایعترین علت فقر آهن در زنان در سنین باروری، خونریزی شدید قاعدگی است. آمارها نشان میدهد که حدود یکسوم از خانمها پیش از یائسگی از کمخونی در قاعدگی رنج میبرند. نشانههای خونریزی شدید شامل نیاز به تعویض پد هر ساعت، استفاده از چندین پد برای جذب جریان قاعدگی، خونریزی بیش از ۷ روز، و خروج تودهها یا لختههای خون بزرگ است. علاوه بر این، وجود کیستها یا فیبرومهای رحمی نیز میتواند باعث خونریزی شدید و کمخونی در بانوان شود. این وضعیت نشان میدهد که فقر آهن در بسیاری از زنان یک علامت از یک مشکل زمینهای زنانگی است که باید به آن رسیدگی شود.
کپسول ففول گاین (برای قائدگی)
خونریزیهای دستگاه گوارش (GI Bleeding):
خونریزی مزمن و آهسته از دستگاه گوارش، یکی دیگر از علل شایع و مهم فقر آهن است. این نوع خونریزی میتواند ناشی از زخم معده، فتق، پولیپ روده بزرگ، سرطان کولورکتال، ورم معده (گاستریت), ازوفاژیت (التهاب مری), هموروئید، یا آنژیودیسپلازی (رگهای خونی نشت کننده شبیه به رگهای واریسی در دستگاه گوارش) باشد. این خونریزیهای جزئی و مداوم، به تدریج ذخایر آهن بدن را تخلیه میکنند. نکته مهم این است که مصرف طولانیمدت برخی داروهای ضد درد، به ویژه آسپرین، میتواند منجر به خونریزی دستگاه گوارش و در نتیجه فقر آهن شود. این یک عامل دارویی است که گاهی اوقات در بررسی علل فقر آهن نادیده گرفته میشود.
قرص ایزی آیرون (برای دستگاه گوارش)
خونریزی ناشی از جراحی یا تروما:
از دست دادن خون قابل توجه در اثر جراحیهای بزرگ یا ضربههای فیزیکی شدید میتواند منجر به کمخونی حاد و به دنبال آن فقر آهن شود. در این موارد، نیاز به جایگزینی سریع آهن و گاهی اوقات انتقال خون وجود دارد.
اهدای خون مکرر:
افرادی که به طور منظم و مکرر خون اهدا میکنند، در معرض خطر کاهش ذخایر آهن و فقر آهن قرار دارند. هر بار اهدای خون، مقداری آهن را از بدن خارج میکند و در صورت عدم جایگزینی کافی از طریق رژیم غذایی، مکمل ها یا قرص آهن، میتواند به کمبود منجر شود.
سایر علل کمتر شایع خونریزی:
خونریزیهای مزمن از سایر نقاط بدن مانند خونریزی مزمن بینی یا از دست دادن خون از کلیهها یا مثانه نیز میتوانند به فقر آهن منجر شوند.
تفاوت بین از دست دادن خون حاد و مزمن در تشخیص و درمان فقر آهن بسیار مهم است. در حالی که از دست دادن خون حاد نیاز به مداخله فوری دارد، خونریزی مزمن و آهسته اغلب به تدریج ذخایر آهن را تهی میکند و ممکن است تا مدتها بدون علامت باشد. بنابراین، در مردان و زنان یائسه که دچار فقر آهن میشوند، بررسی دقیق برای یافتن منبع خونریزی پنهان (به ویژه در دستگاه گوارش) ضروری است. فقر آهن در این گروهها باید به عنوان نشانهای از یک بیماری زمینهای در نظر گرفته شود تا زمانی که علت آن مشخص و درمان شود.
اگر در اطرافتان کسی را میشناسید که در یکی از گروههای بالا قرار دارد حتما نسبت به احتمال فقر آهن به او هشدار دهید؛ مطالب بیشتر در مورد فقر آهن در لینکهای زیر:
- آهن چیست و چرا برای ما حیاتی است؟
- چرا بدن ما آهن کم میآورد؟ (داستان ۴ دلیل اصلی فقر آهن)
- چطور از طریق رژیم غذایی آهن بدنمان را تامین کنیم؟
- چه کسانی به آهن بیشتری نیاز دارند؟
- چرا آهن با اینکه خورده میشود، جذب بدن نمیشود؟ (مشکلات جذب آهن)
- وقتی ژنها دست به کار میشوند: فقر آهن ارثی!
- نقش بیماریهای مزمن در فقر آهن
- شناسایی جمعیتهای در معرض خطر فقر آهن
- دلایل پنهان و کمتر شناخته شده فقر آهن: وقتی آهن از راههای غیرمنتظره کم میآید!
- دلایل پنهان و کمتر شناخته شده فقر آهن: وقتی آهن از راههای غیرمنتظره کم میآید!
- علائم فقر آهن: وقتی بدن شما فریاد کمک میزند!