علائم عمومی HIV در زنان چگونه قابل تشخیص است؟

علائم عمومی HIV چیست؟

«ایدز»، پیشرفته‌ترین مرحله‌ی نوعی عفونت به نام HIV است.

ویروس (HIV) ویروسی است که باعث عفونت و نیز نقص سیستم ایمنی بدن انسان می‌شود.

 ویروس «اچ‌آی‌وی» از طریق مایعات خاص بدن سرایت و گسترش پیدا می‌کند و سیستم ایمنی را از بین می‌برد.

این ویروس در صورت عدم درمان تبدیل به بیماری «ایدز» می‌شود.

در مراحل اولیه، علائم HIV در زنان و مردان شبیه است؛ اما در ادامه عوارضی ایجاد می‌شود که مختصِ زنان است.

نخستین علامت HIV معمولاً بلافاصله پس از ابتلا ظاهرشده و به‌سرعت در بدن تکثیر و پخش می‌شود و پس از مدت زمان کمی علی‌الظاهر از بین می‌رود.

این علائم اولیه برای دو سوم افراد، شبیه به علائم «آنفولانزا» بوده و در زن و مرد، مشترک است.

این علائم پاسخ طبیعی بدن به عفونت است و به مدت دو تا چهار هفته پس از مبتلا شدن ایجاد می‌شود و می‌تواند از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد.

برخی از این علائم مشترک عبارت است از:

• • کهیر
  • درد عضلانی
  • گلو درد
  • تورم غدد لنفاوی
  • زخم دهان
  • یبوست و یا اسهال
  • نفخ
  • گرفتگی عضلات
  • سردرد
  • کمردرد
  • تحریک پذیری (عصبانیت)
  • خوابیدن زیاد یا کم
  • تغییر اشتها
  • کمبود انرژی یا خستگی
  • کاهش وزن
  • تب‌های مکرر درجه پایین
  • پوسته‌پوسته شدن پوست که به‌سختی خوب شود
  • ضعف حافظه

علائم عمومی پیشرفته

در مرحله‌ی بعد، بیماری وارد مرحله ویروسی می‌شود که عفونت مزمن HIV نام دارد.

 در طول این مدت، HIV در حد و اندازه‌هایی کمتر به تکثیر در بدن ادامه می‌دهد.

گاهی این مرحله بدون درمان و پیش از پیشرفت «ایدز»، 10 سال نیز می‌تواند طول بکشد.

به این مرحله عفونت بدون علامت HIV نیز نام گفته می‌شود.

به‌طور کلی، علائمِ شدیدتر این بیماری، (مثل ضعف سیستم ایمنی بدن) معمولاً مدت بیشتری طول می‌کشد تا خودش را نشان دهد. گاهی این علائم با استفاده از مکمل های تقویت سیستم ایمنی قابل کنترل هستند، اما حتما باید مصرف آن‌ها تحت نظر پزشک انجام شود و به تنهایی کافی نیست.

علائم HIV در زنان

علائم HIV در خانم‌ها پس از عفونت اولیه با مردان فرق دارد.

در تمامی دوران عفونت مزمن HIV زنان معمولاً تغییرات سلامتی متفاوتی را از سر می‌گذرانند.

چرخه‌های قاعدگی دچار تغییر شده و عفونت در ناحیه‌ی واژن افزایش می‌یابد.

زنان مبتلا، نسبت به زنان عادی بیشتر مبتلا به عفونت‌های قارچی واژن یا «واژینوز باکتریال» می‌شوند.

آن‌ها هم‌چنین در معرض خطر بیشتر در مورد ابتلا به BV (برهم خوردن تعادل طبیعی باکتری در واژن) هستند.

برخی از علائم دیگر در این زمینه به این شرح است:

• • خارش در داخل و اطراف واژن
  • سوزش، سرخی، درد و تورم واژن
  • احساس درد یا سوزش در زمان ادرار کردن یا رابطه‌ی جنسی
  • ترشحات غلیظ، سفید و بدون بو
  • ترشح نازک سفید یا خاکستری از واژن

بوی تندی شبیه به بوی ماهی به‌خصوص بعد از رابطه‌ی جنسی

تعداد بروز عفونت‌های مخمری فوق و موارد مرتبط با برهم خوردن تعادل طبیعی باکتری در واژن ممکن است هم بیشتر و هم درمان آن سخت‌تر از درمان زنان معمولی که به این بیماری دچار می‌شوند باشد.

امکان دارد زنان مبتلا به HIV عادت ماهانه نشوند؛ یا ممکن است خونریزی خفیف یا شدیدتری نسبت به قبل از مبتلا شدن به این بیماری داشته باشند.

هم‌چنین خانم‌هایی که به HIV مبتلا شده‌اند بیشتر به «سندرم پیش از قاعدگی» دچار می‌شوند.

برخی دیگر از علائم HIV در زنان

مهم‌ترین عوارض HIV برای زنان به این شرح است:

تحلیل رفتن استخوان‌های بدن: در حالت عادی نیز زنان بعد از پساقاعدگی زودتر دچار تحلیل استخوان می‌شوند. این مورد در باره‌ی زنان مبتلا به HIV به‌مراتب بیشتر از زنان معمولی است.

احتمال زیاد مبتلا شدن به سرطان دهانه‌ی رحم: ویروس «پاپیلومای انسانی» (HPV) رایج‌ترین عامل سرطان است و زنان مبتلا به HIV بیشتر در معرض آسیبِ ناشی از این ویروس قرار دارند.

پزشکان توصیه می‌کنند که این خانم‌ها در سال اولِ پس از تشخیص بیماری، دو آزمایش «پاپ اسمیر» انجام دهند و اگر دو مورد غربالگریِ آغازین طبیعی بود، هر سال یک پاپ اسمیر انجام شود.

زنان مبتلا به HIV هم‌چنین بیشتر به عفونت مقاربتی، تب‌خال تناسلی و ناراحتی‌های التهابی مرتبط با لگن دچار می‌شوند و درمان آن‌ها نیز به‌مراتب دشوارتر است.

ملاحظات اختصاصی برای زنان مبتلا به HIV

زنان باردار یا شیرده که داروهای HIV مصرف می‌کنند، باید بعضی عوارض احتمالی را در نظر بگیرند:

انتقال به نوزاد

HIV می‌تواند در زمان بارداری، تولد و شیردهی از مادر به کودک منتقل شود.

به دلیل این که انتقال HIV ممکن است با زایمان طبیعی بیشتر باشد، گاهی بنا به نظر پزشک متخصص توصیه می‌شود که زنان مبتلا به HIV سزارین کرده و نیز به‌جای شیر مادر به نوزاد شیر خشک بدهند.

در صورت انجام اقدامات احتیاطی، خطر انتقال HIV به نوزاد، کمتر از یک درصد است.

تداخل‌های دارویی مبتلایان به HIV

اشخاصِ مبتلا به HIV می‌توانند از درمان ضد «رتروویروسی» (ART) استفاده کرده و بیماری خود را به دیگران منتقل نکنند.

حساسیت نسبت به انواع داروها در نزد زنان مبتلا به HIV بیشتر است؛ هم‌چنین برخی معالجات این بیماری می‌تواند در خانم‌ها ایجاد حالت تهوع و پدید آمدن بثورات پوستی در سطحی بالاتر نسبت به مردان کند.

برخی از داروهای HIV با کنترل هورمونی بارداری تداخل داشته و خطر بارداری ناخواسته را افزایش می‌دهد. چنین خانم‌هایی به یک نوع محافظت ثانویه نیاز خواهند داشت و بهتر است در این مورد با پزشک صحبت کنند.

زمان مراجعه به پزشک در مورد HIV

در صورت بروز رفتاری خاص و احتمال ابتلا به این بیماری به‌خصوص در مورد افرادی که تزریق داروهای داخل وریدی انجام داده یا رابطه‌ی جنسی محافظت نشده با اشخاص مختلف داشته‌اند مراجعه برای انجام آزمایش به پزشک ضروری است تا در صورت مثبت بودن آزمایش، هر چه سریع‌تر با مصرف داروها از عوارض آن بکاهند.

همان‌طور که اشاره شد گاهی آغاز این عفونت با یا بدون علائم شبیه به آنفولانزا است. هم‌چنین مواردی جزئی مثل تغییر چرخه‌ی قاعدگی ازجمله می‌تواند ناشی از این بیماری در خانم‌ها باشد.

علائم HIV در زنان – خلاصه

علائم HIV در زنان مثل علائم مردان شروع می‌شود؛ ازجمله تعریق شبانه، درد عضلانی، گلودرد و علائم دیگری که شبیه به علائم آنفولانزا است.

این علائم از چند روز تا دو هفته می‌تواند طول بکشد و سپس ناپدید می‌شود.

عوارض «اچ آی وی» مخصوص زنان می‌تواند شامل مشکلات باروری، تغییر چرخه‌ی قاعدگی، پساقاعدگی زودرس و عفونت مکرر واژن باشد.

زنان مبتلا به HIV در معرض ریسک بیشترِ ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم و تحلیل رفتن استخوان قرار دارند.

زنان مبتلا در معرض تداخل دارویی بیشتری بوده (مثل تداخل با داروهای کنترل هورمون بارداری) و حساسیت بیشتری نسبت به داروهای HIV در مقایسه با مردان دارند.

آزمایش، تنها را ه مطمئن شدن در مورد واقعی بودن علائم HIV به‌طور عمومی و علائم HIV در زنان است.