7 نشانه های کمبود منیزیم در بدن کدامند؟
کمبود منیزیم، که به آن هیپومنیزیمی هم گفته میشود، یکی از مشکل رایج سلامتی است که اغلب نادیده گرفته میشود. علائم کمبود منیزیم میتواند متفاوت باشد. این علائم ممکن است هم جسمی و هم روانی باشند. برآوردها نشان میدهد در حالی که ۲ تا ۱۵ درصد آمریکاییها دچار کمبود منیزیم هستند، این درصد در بین بیماران بیمارستانی و بستری شده در بخش مراقبتهای ویژه، همچنین افراد مبتلا به دیابت یا اختلال مصرف الکل بسیار بیشتر است.هیپومنیزیمی یا کمبود منیزیم در بدن چیست؟
در برخی موارد، کمبود منیزیم ممکن است تشخیص داده نشود چرا که علائم آشکار معمولا تا زمانی که سطح منیزیم به شدت پایین نیاید ظاهر نمیشود. بیماریهایی مانند دیابت، جذب ضعیف، اسهال مزمن و بیماری سلیاک با از دست دادن منیزیم همراه است. افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل نیز در معرض خطر بالای کمبود منیزیم هستند. در این بخش ۷ نشانه کمبود منیزیم را بررسی میکنیم. همراه ما باشید.
1. لرزش و گرفتگی عضلانی
لرزش، تشنج و گرفتگی عضلانی از علائم کمبود منیزیم است. در بدترین حالتها، کمبود این ماده ممکن است حتی باعث تشنج یا صرع شود. دانشمندان معتقدند این علائم به دلیل جریان بیشتر کلسیم به درون سلولهای عصبی ایجاد میشود که در تحریک بیش از حد یا افراطی عصبهای عضلانی موثر است.
توجه داشته باشید که لرزشهای غیرارادی عضلانی ممکن است دلایل دیگری هم داشته باشد. برای مثال استرس یا مصرف بیش از حد کافئین نیز میتواند باعث گرفتگیهای غیرارادی عضلانی شود. همچنین این انقباضات عضلانی ممکن است عارضه جانبی برخی داروها یا علامتی از بیماریهای عصبی-عضلانی مانند دیستروفی عضلانی، مالتیپل اسکلروزیس یا میاستنی گراویس باشند.
2. اختلالات سلامت روان
اختلالات سلامت روان از دیگر اثرات احتمالی کمبود منیزیم هستند. یک نمونه آن بیتفاوتی یا بیعلاقگی به همه چیز است که با بیحسی ذهنی یا فقدان احساسات مشخص میشود. سطوح پایین منیزیم همچنین ممکن است خطر استرس، افسردگی و اضطراب فرد را افزایش دهد.
یک مطالعه مشخص کرد که مکملهای منیزیم ممکن است برای زیرگروهی از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مفید باشد، اما کیفیت شواهد ضعیف است. مطالعات با کیفیت بالاتر برای رسیدن به نتیجهگیریهای دقیقتر ضروری هستند.
3. پوکی استخوان
پوکی استخوان اختلالی است که با استخوانهای ضعیف و افزایش خطر شکستگی استخوان مشخص میشود. کمبود منیزیم یک عامل خطر برای پوکی استخوان است. احتمالا کمبود این ماده به طور مستقیم استخوانها را تضعیف میکند، همچنین سطح کلسیم خون را که ماده اصلی سازنده استخوانهاست کاهش میدهد.
عوامل متعددی خطر ابتلا به پوکی استخوان را تحت تاثیر قرار میدهند از جمله:
-
- پیری و کهولت سن
- ورزش نکردن
- نبود ویتامین D و K کافی در رژیم غذایی
4. خستگی و ضعف عضلانی
خستگی یک اصطلاح گسترده است که شامل علائم خستگی یا ضعف جسمی و ذهنی میشود. خستگی معمولا به این معنی است که شما نیاز به استراحت دارید. با این حال خستگی شدید یا مداوم ممکن است نشانهای از یک مشکل سلامتی باشد.
هم خستگی عمومی و هم ضعفهای عضلانی خاص از علائم کمبود منیزیم هستند. سطوح پایین منیزیم بر فرایندهای متعدد بدن از جمله انتقال عصبی و سطوح پتاسیم در سلولهای عضلانی تاثیر میگذارد که به ترتیب ممکن است باعث خستگی و ضعف شوند.
5. فشارخون بالا
مطالعات روی جانوران نشان میدهد کمبود منیزیم ممکن است فشارخون را افزایش دهد و باعث ابتلا به فشارخون بالا شود که یک عامل خطر قوی برای بیماریهای قلبی است. هرچند شواهد مستقیم در انسانها کمتر است، اما تحقیقات نشان میدهد سطوح پایین منیزیم یا دریافت ناکافی این ماده ممکن است فشارخون را افزایش دهد.
علاوه بر این، مطالعات نشان میدهد مکملهای منیزیم ممکن است در کاهش فشارخون در بزرگسالان مبتلا به فشارخون بالا موثر واقع شود.
ویال خوراکی منیزیم شات یوروویتال: مکملی با منیزیم و ویتامین B6 برای افزایش انرژی، بهبود عملکرد سیستم عصبی، و حفظ سلامت عضلات.
6. آسم
کمبود منیزیم در افراد مبتلا به آسم شدید شایع است. سطوح منیزیم نیز معمولا در افراد مبتلا به آسم، پایینتر از افرادی است که این بیماری را ندارند.
داروهای استنشاقی حاوی سولفات منیزیم اغلب میتوانند علائم خفیف آسم را کاهش دهند و سولفات منیزیم وریدی درمان موثری برای آسم شدید است. با این حال، شواهد اثربخشی مکملهای غذایی منیزیم در افراد مبتلا به آسم دقیق نیستند و نمیتوان به آنها استناد کرد.
7. ضربان قلب نامنظم
آریتمی قلب یا ضربان قلب نامنظم، یکی از علائم کمبود شدید منیزیم است.
آریتمی میتواند هیچ علامتی نداشته باشد یا با علائم جدی خودش را نشان دهد. در برخی افراد، آریتمی ممکن است باعث تپش قلب شود که مکث بین ضربان قلب است. در بدترین موارد، آریتمی ممکن است خطر سکته مغزی یا نارسایی قلبی را افزایش دهد.
چگونه منیزیم کافی دریافت کنیم؟
میزان استاندارد مصرف روزانه منیزیم را در جدول زیر میبینید:
سن | میزان مصرف | |
بدو تولد تا 6 ماهگی |
30 میلیگرم |
30 میلیگرم |
7 تا 12 ماهگی |
75 میلیگرم |
75 میلیگرم |
1 تا 3 سالگی | 80 میلیگرم | 80 میلیگرم |
4 تا 8 سالگی | 130 میلیگرم | |
9 تا 13 سالگی | 240 میلیگرم | |
14 تا 18 سالگی |
410 میلیگرم 360 میلیگرم |
400 میلیگرم 360 میلیگرم |
19 تا 30 سالگی |
400 میلیگرم 310 میلیگرم |
300 میلیگرم 310 میلیگرم |
31 تا 50 سالگی |
420 میلیگرم 320 میلیگرم |
360 میلیگرم 320 میلیگرم |
بالای 51 سالگی |
320 میلیگرم |
420 میلیگرم |
منابع غنی از منیزیم برای انتخاب فراوان هستند؛ با این حال بسیاری از افراد میزان توصیه شده منیزیم در روز را مصرف نمیکنند.
منیزیم به طور گسترده در مواد غذایی گیاهی و حیوانی یافت میشود. غنیترین منابع آن دانهها و مغزها هستند، اما غلات کامل، حبوبات و سبزیجات دارای برگ سبز نیز منابع نسبتا خوبی برای منیزیم هستند.
اگر بیماریهایی دارید که باعث میشود منیزیم زیادی از دست بدهید (مثلا دیابت)، مصرف مواد غذایی غنی از منیزیم و مکملهای این ماده را حتما در رژیم غذایی خود قرار دهید. حتما با پزشک در مورد یک رژیم غذایی برای افزایش دریافت منیزیم که متناسب با نیازهای شما باشد، مشورت کنید.
ساشه منیزیم یوهلث فارمدسلامت سینا منیزیم با طعم شیرتوت فرنگی است که بدون نیاز به آب سریع قابل استفاده است.
نتیجهگیری
علائم کمبود منیزیم معمولا تا زمانی که سطح این ماده به شدت پایین نیاید، مشخص نخواهند بود. کمبود منیزیم میتواند با علامت زیر خودش را نشان دهد:
-
- خستگی
- گرفتگی عضلانی
- اختلالات سلامت روان
- ضربان قلب نامنظم
- پوکی استخوان
اگر فکر میکنید شما دچار کمبود منیزیم هستید، حتما با پزشک برای دریافت کافی این ماده غذایی مشورت کنید.